دلم هواییست...
هواییه آنجا که زمینش بوی خاک می دهد... بوی عشق...بوی آسمان...
هواییه آنجا که در میان ابر ها ذره ذره آسمانیان را پیدا کنم...
و دلم بس تنگ است برای زمین آسمانی...
و دلم آسمان می خواهد...بوی زمین اینجا به مذاقم خوش نمی آید...
بوی آسمان آنجا مرا می برد...به اعماق سماوات...
و دلم بس تنگ است...
پ.ن:دعا کنید امسال بشه که برم...
