این حسین بود که خود را فدای دین کرد،این حسین نوجوان سیزده ساله بود که توانست خود را رهبر کند ،این او بود که شربتی شیرین تر از عسل را چشید و این حسین است که از پل صراط رد خواهد شد ،حسین ،حسینی بود و فهمیده ،فهمیده تر ازهر سیزده ساله ای دیگر.برای ما نوجوانان جای بسی خوشحالی است که رهبر ،حسین را رهبر نامید.
من فهمیده ام ولی نه به قدر حسین ،من نوجوانم ولی نه نوجوانی به شجاعت حسین.
او بود که در سیزده سالگی قبل از رسیدن به سن تکلیف ،به تکالیف آینده خود عمل کرد و به راستی ، فهمیده ای مانند فهمیده باید طعم شهادت را بچشد.
او از شهادت نترسید در حالیکه بزرگترها می ترسیدند و هنوز هم می ترسند،او در حالی خود را با نارنجک به زیر تانک انداخت که ما از شنیدن این خبر می ترسیم چه برسد به عمل .
ای کاش آنچه را که حسین فهمیده ،فهمیده ما نوجوانان هم روزی بفهمیم ....
